Var að hugsa... kemur fyrir

Varðandi síðustu færsluna mína.... Var bara nottla pirruð.
Við megum auðvitað ekki hundsa veikindi fjölskyldumeðlima, með þeim orðum: Æi það er ekkert að þér, bara eitthvað tilfallandi, þú verður orðinn góður á morgunn.
Þetta fór nefnilega aðeins út í öfgar, þegar stóra barnið mitt var 9 ára. Þá var ég einstök móðir með hann og þann litla 2ja ára. Þessi stóri var svo duglegur, kom bróður sínum á dagheimilið á hverjum degi, vegna þess að mamman þurfti að ná strætó í vinnuna, áður en heimilið opnaði. Svo skutlaði hann sjálfum sér í skólann. En svo fór snáðinn að kvarta yfir magaverkjum. Nú hefurðu bara borðað of hratt (honum hefur alltaf þótt gott að borða). Einn morguninn er hann alveg í keng, en ég með það attitút, að þetta séu bara meltingartruflanir, sendi hann miskunnarlaust í skólann. Síðan um kvöldið, þegar ég kem heim, er hann alveg viðþolslaus. Þá fór ég að sjá að kannski var eitthvað að. Hringdi á næturvaktina og fékk þar samband við hjúkrunarfræðing. Sem betur fer, hef ég haft smá áhuga á læknisfræði í gegnum árin og var nýbúin að lesa mér til um botnlangabólgu. Á næturvaktinni var mér bent á að láta drenginn bara laxera.... Halló, ef botnlangabólga er til staðar, er það, það versta sem þú gerir, botnlanginn getur sprungið. Eftir að ég tilkynnti "hjúkrunarfræðingnum" þessa staðreynd samþykkti hún að senda læknir á staðinn. Hann kom og sjúkdómsgreindi botlangabólgu og vildi helst láta sjúkrabíl sækja hann. Ég var ekki alveg á því, það er dýrt og þurfti ég að hugsa um pössun fyrir þann litla sem var steinsofandi. Endaði á því að hringja í fyrrverandi tengdapabba (afi hans litla) og biðja hann að koma og taka soninn (pabba hans litla) með sér. Það var samþykkt með semingi enda komin hánótt í miðri viku. Þannig að tengdó endaði með að keyra okkur mæðginunum upp á spítala og pabbinn svaf heima. Og stráksi fór í aðgerð strax um nóttina og þá mátti ekki tæpara standa að botnlanginn spryngi.
Þannig, hugsið að þó karlgarmurinn sé fárveikur, að eigin mati, þá getur hann í örfáum untantekningum haft rétt fyrir sér.

Og elskið friðinn og strjúkið kviðinn....