Loksins ákvörðun...

Þá er komið að því. Búin að taka stóru ákvörðunina... Ætla að segja upp vinnunni  um mánaðarmótin og reyna að fá "þægilega innivinnu" eins og unglingurinn segir. Það gengur ekki að vera í hundleiðinlegri vinnu, komin á þennann aldur. Það er núna eða aldrei að komast á rétta hillu. Það leiðinlega við vinnuna mína í dag, er að ég fæ bara útlendina til starfa ( enda lágláglaunastarf) og þær eru allar meira og minna mállausar á íslensku eða ensku. Helst að þær tali pólsku eða rússnensku. Er reyndar að ég held, að læra meira í pólsku en þessar elskur í íslensku.

En get bara ekki staðið í því, að vera stjórnandi sem getur illa haft samskipti við fólkið sem ég á að stjórna. Orðin þreytt á táknmáli og sýnikennslu. Svo er ekkert gaman í vinnu, þegar ekkert er hægt að spjalla í matar og kaffitímum. Svo er stjórinn alltaf um hver mánaðarmót, alveg brjálaður yfir alltof háum launakostnaði... Halló, allir eru á lágmarkslaunum. Svo munið það að fara aldrei að vinna hjá litlu fjölskyldufyrirtæki.

En elsku vinir, vandamenn og allir hinir.... Það er ekki svo mikið mál að kvitta fyrir innlitið.

Þar til seinna, líði ykkur sem allra best. Og don't let the bed bugs bite

Athugasemdir

[Anna Einarsdóttir, 21.3.2007 kl. 21:06]

Takk fyrir kveðjuna og sömuleiðis til hamingju.  Þetta verður alltaf betra og betra með hverju árinu