Er í sjokki

Forsaga þessa máls er sú, að  sonur minn lenti í ógeðinu honum Steingrími Njálssyni fyrir um 20 árum. Sem betur fer tókst kallfjandanum ekki að fara alla leið með barnið (6 ára) vegna árvekni konu sem átti leið framhjá og sá helvítið leiða strákinn inn, og hringdi á lögreglu.

En síðan eru liðin mörg ár. En í dag fékk ég upphringingu frá manni sem kynnti sig sem Gunnar og var að leita að syninum. Þegar ég spurði hvert erindið væri, sagðist hann vera hjá flugklúbbi, og þyrfti að ná tali af stráknum. Mér fannst þetta ekkert dularfullt og bauðst til að gefa honum upp farsímanúmerið hans, en þar sem stráksi er í flugnámi í útlöndum, er hann með erlent númer. Þegar "Gunnar" heyrði það, sagði hann að númerið skipti ekki máli, en spurði hvort hann væri væntanlegur heim á næstunni. Ég sagði eins og satt var að hann kæmi heim í jólafrí. Ok, hef samband þá, bless.

Síðan seinna í dag hringir "Gunnar" aftur og biður mig um númerið. Alveg sjálfsagt segi ég, en þá byrjar hann að vandræðast yfir hvernig eigi að hringja til útlanda. Þá fara að renna á mig tvær grímur. Ég segi honum bara að hringja í upplýsingar. Þá fer hann að spyrja út í persónuleg málefni sem voru í gangi fyrir 20 árum. Ég fer að æsa mig og spyrja hver þetta sé, hvort þetta sé einhver sem ég hef þekkt. Þá kynnir hann sig: Ég heiti Steingrímur Njálsson og ég ætla að láta taka þetta mál upp aftur. Ég fríkaði út og hvæsti á hann að ég skyldi hringja á lögregluna eins og skot. Já, gerðu það, er svarið og ég skellti á. Ég hringdi strax, um leið og ég gat valið númerið, fyrir skjálfta (var ein heima). Þar var mér bent á að fara beint niður á stöð og kæra viðbjóðinn sem og ég gerði.

Á stöðinni var mér tekið mjög vel og greinilegar áhyggjur í gangi vegna framferðis skepnunnar. En það var einkennileg tilviljun að varðstjórinn sem tók niður kæruna, var sá fyrsti á vettvang þegar hundinginn tók strákinn minn. Varðstjórinn mundi vel eftir þessu máli og sagðist hafa hitt tíkarsoninn fyrir nokkrum árum, og þá virtist geðvillingurinn vera með þetta mál á heilanum, svo saklaus.

En það sem gerir mig alvarlega órólega, er að djöfullinn virðist hafa verið að fylgjast með okkur í gegnum árin og býr núna  um 500 metra frá heimilinu mínu.

Er að deyja úr stressi

Laugardagslögin

Mikið er þessi þáttur að sækja á. Það var meira hlegið að þessum þætti en Spaugstofunni. Kallinn samt ekkert mikill húmoristi. Fattar yfirleitt ekki grínið, en hló sig máttlausan í þetta skiptið.

Svo eru náttúrulega Maggi og Pálmi einstakir þegar þeir vinna saman. Pálmi lítur út fyrir að vera 20 árum yngri en hann var fyrir 10 árum I love u, I love u, Pálmi.

Varð bara... búin að elska hann alla ævi

Vona að hann sé á úthringinga blaðinu mínu

Væri það ekki frábært ef hann myndi styrkja „Ljósið“ um bara 1 milljón. Þá yrði ég sjálboðaliði mánaðarins  

Vinningshafinn gaf sig fram

Okrið er víst allstaðar

Við erum að fara að skipta út eldhúsinu okkar. Keyptum þessa íbúð fyrir 2 árum og eldhúsið er viðbjóður. Við erum búin að fara út um allt að skoða innréttingar en ákváðum að fá verðtilboð frá Ikea. Þar sem við vöðum ekkert í peningum, töldum við eftir nákvæma skoðun, að það væri hagkvæmast. Í okkar pínulitla eldhús ca. 5 fermetrar, var meðalverð þetta 5-6 hundruð hjá öðrum verslunum og var uppsetning yfirleitt innifalin. Svo kom mail frá hönnunardeildinni í Ikea..... Mjög ódýrt..... Nei, þeir báðu um 400,000 fyrir ósamsetta innréttingu. Við misstum hökuna niður á bringu. Við erum búin að fara nokkrum sinnum í Ikea og skoða þessa innréttingu og miðað við verðið á þessari uppsettu í búðinni, áætluðum við að kostnaðurinn væri ca. 200 - 300 þús.

En nú höfum við sett okkur í samband við trésmíðaverkstæði sem kannski getur boðið betri díl, kannski ekki í krónum, en þá er innréttingin sérsmíðuð og uppsetningin fylgir og munar bara um einn 100.000 kall 

Þannig að boðskapur dagsins er: Passið ykkur á Ikea

Bara pæling

Þetta með rasismann... Við erum öll manneskjur, komnar af sennilega sama apanum, en...þá kemur þetta "en" Ég held að við sem búum á þessari eyju, lengst norður í ballarhafi, þurfum samt að hugsa okkar gang.

Hef aldrei litið á sjálfa mig sem rasista, en erum við Íslendingar ekki óttalega þjóðernissinnuð?

 Höfum við ekki alveg nóg með okkar vandamálum. Það er fullt af góðum og vönduðum einstaklingum sem kjósa að setjast að á okkar "fagra" landi og vinna þessi verk sem við erum of góð til að sinna. En meðal þessara einstaklinga leynast oft úlfar í sauðargærum. Er innilega á móti þessu óhefta flæði inn á vinnumarkaðinn. Það verður að fara fram einhverskonar greining á því fólki sem óskar eftir því að fá að setjast hér að. Afhverju að fá margdæmdan afbrotamann hingað? Við eigum nóg að þannig fólki. Eigum við að borga fyrir einhverja einstaklinga, sem koma hingað eingöngu í því skyni, að stela eða selja dóp eða eitthvað enn verra? Þegar þeir fara í fangelsin, þá borgum við fyrir þeirra uppihald.

Og góða nótt....

ps. Er þreytt á fréttum þar sem útlendingar eru að brjóta umferðarlögin, lemja mann og annan og nauðga

Þessir yndislegu unglingar

Ójá, hvað er betra en að eiga ungling (17 ára), sem gefur sér tíma til að hjálpa mömmunni sinni í náminu.. Átti annan ungling fyrir nokkrum árum (hann er ekki unglingur lengur). Hann hafði ekki þolinmæði í þessháttar. Var meira í uppreisn, kíla gegnum hurðir á heimilinu og kenna vinum sínum um. . En litla barnið mitt virðist hafa endalausa þolinmæði gagnvart heimskri mömmu. Hef reynt að fá ektamakann (kennarann) til að segja mér til, en ég skil stráksa mikið betur   

Annars kom þessi yngri með gott nýtt orð fyrir krakka sem eru á milli þess að vera börn og unglingar, það var þegar hann var meðlingur. Haha.... hann á fullt af öðrum gullkornum, því að "Aspergers" eru  svo frábærir..

Annars er allt gott að frétta.... eftir mánuð þá verður sleggjan/urnar notaðar á eldhúsinnréttingarna.  Get varla beðið. 

 

 

 

 

Leiðinda stærðfræði

Mikið þoli ég ekki þessa stærðfræði, á að vera komin í 3ja kafla, en er ekki einu sinni að fatta þann fyrsta. En unglingurinn ætlar að taka mömmuna í kennslustund á morgun.

Þetta er virkilegt vandamál fyrir mig, þar sem ég er með vott að talna og lesblindu. Talnablindan lýsir sér helst þannig, að ég get ekki horft á, eða heyrt, meira en 3 tölur í röð, án þess að ruglast. Og ekki þylja símanúmer eða kennitölu upp fyrir mig..... þá fer allt í flækju.

Lesblindan er þannig að ég er með sjónminni á orðin á íslensku, sé hvenær ég stafset vitlaust (oftast). Á aðallega erfitt með að stafsetja nöfn. 

En þó svo ég lesi mikið á ensku og hef þurft að nota það tungumál frekar mikið undanfarin ár, er stafsetningin fyrir neðan allar hellur. Svo virðist að ég sjái og skilji orðið í heild sinni, en er enganvegin klár á þessari stafsetningu.

Svo virðist að þessi fötlun versni með hverju árinu. Ójú, maður hrörnar víst með aldrinum.

En þetta bull er virkilega að há mér í náminu núna, þar sem ég er að taka 12 einingar á haustönninni í þessu blessaða fjarnámi. Heimilið situr á hakanum, þar sem ég sit og læri frá kl.10 á morgnana til 15 á daginn, fer svo að athuga með kvöldmatinn og er rokin í vinnuna kl.18.

Þekkir einhver einhvern sem tekur að sér heimilishjálp? Þarf að fá mér svoleiðis, ekki að grínast. Er alveg til í að vinna klukkutíma lengur á kvöldin til að fjármagna þann lúxus.

Sorry, svolítið pirruð á náminu í þetta skipti, en þetta með húshjálpina er uppi á borðinu.

Og kærar þakkir Bjarndís, fyrir öll commentin þín á síðuna mína, og fyrirgefðu að ég commenti ekki á þína, en tölvudruslan mín hrynur alltaf ef ég reyni það. Greinilega með sjálfstæðan vilja, en netsambandið er ekki upp á það besta upp á síðkastið.

Góða nótt og sem besta drauma

Frábært....

Hvað er betra en að fara upp í rúm að lesa á lægðasömum degi.

En þar sem ég þarf að lesa nokkrar bækur, á íslensku jafnt sem ensku, er þetta mjög góð afsökun. Nei,nei.... þetta er ekki leti í mér, þarf bara að lesa þessar bókmenntir, er að læra, ekki trufla mig.

Það sem væri toppurinn á tilverunni, er að hafa snarkandi arinn, hlýtt og gott, hringa sig upp í sófa með bókmenntirnar og dreypa á rauðvíni með ostum og góðum heimagerðum sultum.

En þar sem ég á ekki arinn, skítakuldi inni, sófinn óþægilegur, og bókmenntirnar verða ekkert meira spennandi þrátt fyrir ost, sultu og rauðvín.

Góða drauma...

Fyndið hvernig lífið er bara endurtekning...

Get ekki gleymt þegar ég sat með sonunum, með nokkurra ára millibili, að kenna þeim stærðfræði, þegar þeir voru 8-9 ára gamlir.

En mamma, kennarinn segir að það eigi að gera þetta svona, þú kannt þetta ekkert.

Þá var maður að reyna að kenna grislingunum gömlu góðu aðferðirnar, en nei, það voru komnar aðrar og víst betri aðferðir, sem hvorki foreldrar né börn skildu.

En sérstaklega var yngri sonurinn akkúrat á því að kennarinn hefði á réttu að standa og enginn annar. Enda hatar hann stærðfræði (eins og mamman). Hann skipti af náttúrufræðibraut, þar sem hans hugarefni liggja, yfir á samfélagsbraut, bara vegna þess að þá er hann búinn í stærðfræði. En hann er á öðru ári í menntó.

En hann er búinn að fá þetta adeilis í hausinn, allt frá barnæsku, með vöxtum. Nú er hann nefnilega að hjálpa mömmunni í stærðfræðinni. En greyið er nú bara ágætis kennari, eiginmaðurinn sem er KENNARI, var að reyna að segja mér til í gær, með þessar leiðinda jöfnur, en varð bara pirruð og skildi ekki neitt. Svo settist minn elskulegi 17 ára sonur niður með mér í kvöld (þrátt fyrir aðkenningu að flensu) og gott ef að sú gamla byrjaði ekki að fatta smá. Verð að ná þessum áfanga í fjarnáminu til að geta klárað námið. En ætla að reyna að endurgjalda honum með hjálp í sálfræðinni, sem ég kláraði með stæl í haust.

Þannig að það sem við reynum að kenna þessum krökkum, endar með því að þau kenna okkur á gamals aldri.

Bara hugleiðing... Sofið vært

Geitungar Hjálp Skordýrafræðingur óskast

Furðulegt á seyði í húsinu..... á föstudaginn fann ég drulluslappann geitung í einum glugganum. Alltílæ með það og var honum hent snarlega út. Um kvöldið kemur sonurinn hlaupandi niður og tilkynnir okkur um geitunga í herberginu hans. Eftir snarpan bardaga með eitur og dagblöð lágu 4 í valnum. Næsta morgunn er okkur tilkynnt að 9 í viðbót hafi birst en allir hálfdauðir og verið komið fyrir kattanef, (sem er klósettið)  Síðan eru að finnast einn og einn í viðbót, en enginn sérstaklega sprækur. Þessi ófögnuður er einskorðað við eitt herbergi og gluggarnir kyrfilega lokaðir alla helgina. Er farin að gruna að bú leynist einhverstaðar undir súðinni. En það hefur ekkert borið á þessu vandamáli í allt sumar, en af hverju ættu þeir hálfdauðir að fara á kreik núna??? Einhver skordýrafræðingur með svar á reiðum höndum?

En elskurnar, ef þið eru með skýringuna á þessu, endilega að láta mig vita. Vil helst ekki trufla köngullóarmanninn (sem eitraði utan húss í vor) ef þetta er ekki neitt. Þetta er samt svolítið mikið. 20 stk á 3 dögum í einu herbergi. Bíð bara og vona að óværan láti aðra hluti hússinns í friði. Ef ekki, er ég flutt. Er með risastóra fóbíu fyrir kóngulóm og stórum pöddum sem fljúga og stinga, líka fyrir þeim litlu sem skríða eða hoppa og bíta oooojjjjj.

Núna er ástandið þannig að ég voga mér bara ekki inn í herbergið hans til að þrífa upp þessi ógeðslegu líkReyndar var klósettið uppi sneisafullt af dauðum geitungum, en þar voru þeir greftraðir

SOOOOOO PL'IS HELP MY